این مشکلی است که در مردان بتدریج با افزایش سن رایج تر می‌شود، ولی می تواند در هر سنی هم بدلایل متنوعی بروز کند. متاسفانه بخاطر شرم و حیا، تعداد کمی از مردان برای حل این مشکل اقدامات لازم را انجام می دهند. تقریبا فقط ۵ درصد از میلیون ها مرد بیمار!اما اخیرا استفاده از محصولات تجاری حاوی تستوسترون ، خیلی افزایش یافته است.
این افراط در استفاده از محصولات حاوی تستوسترون شاید کاملا هم چیز خوبی نباشد. مصرف تستوسترون برای مردانی مناسب و بی خطر است که سطوح زیر نرمال دارند و بیماری خاصی مانند بزرگی پروستات یا نشانه سرطان پروستات ندارند که تستوسترون را در آنها کاهش دهد.همانطور که خواهیم دید استفاده از تستوسترون توسط مردانی که سطح نرمال دارند، بسیار خطرناک است و باعث نادیده گرفتن نشانه های کم کاری بیضه ها می گردد. این عارضه تا اندازه ای با عوارض طبیعی بالارفتن سن اشتباه گرفته می‌شود.

مردان با تستوسترون کم، موارد زیر را تجربه می‌کنند :
- کاهش میل جنسی
- خستگی
- ضعف عضله
- بیضه های کوچک یا نرم
- نعوظ ناقص
- بالا رفتن وزن، بویژه دور کمر
- کاهش تراکم استخوان
- افسردگی
- کم خونی
صاحبان صنایع بزرگی که بر تولید محصولات حاوی تستوسترون سرمایه گذاری نموده اند، در رشد خطرناک مصرف مکمل های تستوسترون نقش دارند.امروزه بسیاری از مردان، مقادیر غیر مجاز تستوسترون دریافت می‌کنند و از این هورمون برای اینکه آنهارا موقتا جوانتر و قویتر سازد، سو ءِاستفاده می‌کنند.

در اذهان بسیاری باورهای غلطی در مورد تستوسترون وجود دارند. در این جا به چند نمونه اشاره می‌شود.

۱٫ تستوسترون باروری را افزایش می‌دهد.
غلط. تستوسترون به ویژه در سطوحی که توسط ورزشکاران برای پرورش اندام، استفاده می‌شود، می‌تواند با کوچک و تنبل ساختن بیضه ها، یک مرد را عقیم سازد.

۲٫ بالا بودن وزن به سطح تستوسترون ربطی ندارد.
غلط. چربی بالا در بدن مانند اسفنج عمل کرده و ، تستوسترون را کاهش داده و تمایل جنسی ، انرژی و دیگر ویژگیهای مردانه را کاهش می‌دهد. این به ویژه وقتی درست است که چربی، دور شکم یا عضله های شکم را فرا می گیرد. چربی ران و باسن اثر کمتری بر تستوسترون دارد.

۳٫ مردان می‌توانند سطوح تستوسترون خود را با تمرینات شدید بالا ببرند
رابطه بین تستوسترون و ورزش پیچیده است. بله، ورزش معتدل می تواند سطوح تستوسترون را مقداری افزایش دهد، اما اگر تمرینات شدید باشد، می‌تواند سطوح تستوسترون را کاهش دهد. همچنین این مساله درست است که تستوسترون پائین ورزش کردن را دشوار تر می‌کند، و این امر می‌تواند به چرخه نادرست بی تحرکی و کاهش سطح هورمون ها منجر شود.

۴٫ بحران میانسالی مردان به تستوسترون ربطی ندارد.
غلط. در بسیاری مواقع ، وقتی مردان می گویند که شغلشان، همسرانشان، یا کلا زندگیشان کسل کننده شده اند،در واقع از کمبود تستوسترون رنج می‌برند. به این پدیده ” مونو پورش” می‌گوییم ،چون بسیاری را دیده ایم که فکر می‌کنند خریدن یک ماشن خیلی جدید و خوب به آنها جذابیت جنسی و دلربایی می‌دهد، در واقع ، بهتر است این افراد سطح تستوسترون خود را چک کنند.

۵٫ مکمل های تستوسترون ایمن اند ، چون FDA آنها را تائید کرده است.
غلط. در واقع تستوسترون یا مواد حاوی تستوسترون را فقط می توان تحت نظارت پزشک استفاده کرد .

۶٫ تستوسترون کم باعث افسردگی می‌شود.
درست. اما فقط نیمی از داستان درست است. بیشتر مردان نمی‌دانند که خود افسردگی یا حالت افسرده ، می‌تواند سطوح تستوسترون را افزایش دهد. از آنجا که بسیاری از مردان نشانه های افسردگی خود را نمی‌شناسند، یا برای یافتن راه درمان افسردگی تمایلی ندارند ، این مشکل مهمی برای میلیون ها مرد است. برخی اوقات اصلاح سطوح تستوسترون ، می تواند نشانه های افسردگی را کاهش دهد و گاهی درمان افسردگی با روانکاوی و/ یا داروی ضد افسردگی، می تواند سطوح تستوسترون را افزایش دهد.

۷٫ داروهای افزایش دهنده نعوظ ( مانند ویاگرا) ، برای مردان با تستوسترون نرمال مناسب است.
درست. مطالعات نشان می‌دهند که دارو های افزایش دهنده نعوظ برای مردانی با سطوح تستوسترون نرمال بهتر جواب می‌دهد. زیرا تستوسترون میزان انگیزش لازم برای رابطه جنسی را فراهم می‌کند، ولی دارو های افزایش دهنده نعوظ نمی‌توانند.

۸٫ درمان با مصرف تستوسترون در واقع شبیه عمل های زیبایی است – فقط موجب می گردد مردان میانسال ، با آن خود را جوانتر نشان دهند.
غلط. تجویز تستوسترون برای مردانی که تستوسترون پایین دارند، یک درمان پزشکی معتبر است. کم کاری بیضه ها و کمبود تستوسترون، مردان را در معرض عوارضی مانند سستی، پوکی استخوان، بیماری قلبی و احتمالا بیماری آلزایمر قرار می‌دهد.

۹٫ تستوسترون فقط مشکل افراد سالمند است.
غلط. مشخصا هر چه سن بالاتر برود، سطح تستوسترون پایین تر می‌آید، اما این وضعیت می‌تواند در هر مردی پیش آید، حتی در نوجوانان. وضعیت هایی مانند بیماری واریکوسل،بیضه های آویزان شده و مشکلات ژنتیکی مشخصی، می‌توانند باعث شوند تستوسترون زیر حد نرمال برود که باید این بیماران تا حد ممکن سریعترمعاینه و درمان شوند.

۱۰٫ تنها راه بالابردن سطح تستوسترون تزریق است.
غلط.گزینه های متعددی برای درمان تستوسترون وجود دارد، برخی از آنها بدن را وادار می‌کنند تا تستوسترون را به حد نرمال برساند؛ به جای اینکه تستوسترون را مستقیما تزریق کنند.تشخیص این امر با پزشک است که چه روشی برای بیمار مناسب تر است.

لزوم افزایش آگاهی از نقش تستوسترون
تستوسترون قطعا نقش عمده‌ای در سلامت و باروری مردان ایفا می‌کند—اما رسیدن به سطوح سالم آن باید به طریق درست انجام شود. مانند هر چیز دیگر، آگاهی قدرت است، و برای رسیدن به مزایای درمان تستوسترون باید کمی در مورد اینکه تستوسترون چیست بدانید، و اینکه چه چیزی باعث می‌ ‌شود تا سطوح آن به زیر حد نرمال برسد.
تستوسترون پائین ( کم کاری بیضه ها) می تواند بدلیل عوامل بسیاری باشد، تمام آنها مغایر کاهش نرمال تستوسترون بر اثر پیر ی هستند. وجود تومور ها در غده هیپوفیز ( که کنترل تولید تستوسترون را در بیضه ها بر عهده دارد.) مشکل در بیضه ها، صدمه، عفونت، و بالا بودن وزن می تواند باعث افت سطح تستوسترون شوند. افزایش چربی بدن یکی دیگر از دلایل است. چون تستوسترون معمولا در سلولهای چربی بدن جذب می شود. بنابراین اگر چربی خیلی بالا باشد، بدن تستوسترون را بسیار سریعتر جذب می کند، که منجر به کمبود خواهد شد. و همانطور که در بالا گفته شد، چربی شکمی یا شکمبه، خطر بالاتری برای تبدیل تستوسترون به استروژن دارد.

عامل خطرناک دیگر برای کم کاری بیضه ها ، دیابت است.یک رابطه بسیار قوی بین میزان قند خون و سطوح کم تستوسترون وجود دارد.

بنظر می‌رسد که قند خون بالا و یا انسولین پایین ، به سلولهایی در بیضه آسیب می‌زند که مسئول تولید تستوسترون اند : بیشتر مردانی که دیابت دارند، سطح تستوسترون پائینی هم دارند.
برعکس آن هم ممکن است اتفاق بیافتد : سطح تستوسترون پائین می‌تواند حساسیت به انسولین را کاهش دهد و منجر به کوچک شدن عضله گردد، و نتیجتا بیماری دیابت پیشرفت می کند. به دلیل اینکه دیابت به ویژه دیابت بزرگ سالان ، به تدریج در کشورهای توسعه یافته در حال رشد است .شیوع کم کاری بیضه مربوط به دیابت نیز احتمالا در سالهای آینده افزایش می‌یابد.

هم اکنون رشد وضعیتی که آنرا سندروم متابولیک می‌نامند و یک وضعیت قبل از دیابتی است ، در میان مردان با سطوح تستوسترون پائین ،مشهود است. در حقیقت، یکی از نشانه های آشکار هردو بیماری ، کاهش سطح تستوسترون و افزایش چربی دورشکمی است.